Top latest Five بیماری سل در کبوتر Urban news

از میان مکان‌های دیگر سل خارج ریوی به دستگاه ادراری تناسلی (در سل ادراری تناسلی)، استخوان‌ها و مفاصل (در سل ستون فقرات) نیز می‌توان اشاره کرد. هنگامی که این بیماری در استخوان هم گسترش می‌یابد، آن را به عنوان «سل استخوانی» نیز می‌شناسند[۱۵] که نوعی از استئومیلیت (کورک استخوانی) می‌باشد.

بیماری سلیاک مقاوم یکی دیگر از عوارض است. در موارد نادری، آسیب روده‌ای ناشی از بیماری سلیاک همچنان ادامه دارد و منجر به سوء جذب قابل توجهی می‌شود، حتی اگر یک رژیم غذایی کاملا بدون گلوتن داشته باشید. این وضعیت به عنوان سلیاک مقاوم به درمان شناخته شده است. اگر علی رغم داشتن رژیم غذایی بدون گلوتن، علائم و نشانه‌های سلیاک را حدود ۶ ماه تا ۱ سال همچنان داشته باشید، ممکن است پزشک تان آزمایش‌های بیشتری را به شما توصیه کند و به دنبال توضیحات بیش تری برای علائم شما باشد.

سرفه‌های مداوم که معمولاً بیشتر از سه هفته به طول می‌انجامد. ممکن است این سرفه‌ها به قدری شدید شود که خلط خونی به همراه داشته باشد.

عفونت‌های ویروسی یا استرس‌های شدید عاطفی ایجاد‌شده یا برای اولین بار فعال می‌شود.

افرادی که در آن نزدیکی باشند، می‌توانند با نفس کشیدن باکتری‌ها به این عفونت آلوده شوند.

ولی، در موارد حاد، عوارضی را برای دیگر اعضای بدن مانند: غدد، شکم، استخوان‌ها و سیستم عصبی به همراه دارد.

سوء تغذیه: آسیب به روده‌ی کوچک موجب می‌شود که بدن مواد مغذی کافی را جذب نکند.

ساکنان و کارگران و کارمندان مکان‌هایی که در آن افراد آسیب‌پذیر تجمع می‌کنند به عنوان مثال زندان‌ها و پناهگاه‌های مخصوص بی‌خانمان‌ها

یکی از بیماری‌های گوارشی که چندان شایع نیست اما مشکلات زیادی برای مبتلایان به آن ایجاد می‌کند، بیماری سلیاک است. این بیماری از انواع بیماری‌هایی است که فرد نمی‌تواند نوعی ماده‌ی غذایی خاص را تحمل کند و با خوردن این ماده به مشکلات جدی برمی‌خورد.

ممکن است هفته‌ها، ماه‌ها یا حتی سال‌ها از ورود عامل باکتریایی این بیماری به بدن گذشته باشد که خودش را نشان دهد.

● سل نهفته مسری نیست، اما می‌تواند به مرور زمان به بیماری فعال تبدیل شود. بیماری سل فعال می‌تواند شما را بیمار کند و همچنین می‌توانید آن را به دیگران منتقل کنید.

در سال ۱۹۴۶، تولید آنتی‌بیوتیک استرپتومایسین، درمان مؤثر و درمان سل را به یک واقعیت تبدیل کرد. قبل از اینکه این دارو معرفی شود، تنها درمان به جز آسایشگاه‌ها مداخله جراحی بود. روش پنوموتوراکس، ریه آلوده را کلاپس و بی‌حرکت می‌کرد تا به آن «استراحت» دهد و امکان درمان ضایعات سلی را فراهم نماید.[۱۱۲] پیدایشسل مقاوم به چند دارو، دوباره جراحی را به عنوان گزینه‌ای از استانداردهای قابل‌قبول مراقبت در درمان عفونت بیماری سل و راه های انتقال سل معرفی کرد. مداخلات جراحی کنونی شامل حذف پاتولوژیک حفره‌های قفسه سینه (تاول) در ریه‌ها برای کاهش تعداد باکتری‌ها و برای افزایش در معرض دارو قرار گرفتن باکتری‌های باقی‌مانده در جریان خون می‌باشد.

[۱] با این حال، در اکثر موارد، یک عفونت نهفته بدون هیچ نشانه آشکاری رخ می‌دهد.[۱] این باسیل‌های خفته باعث ایجاد سل فعال در ۵-۱۰٪ از این موارد نهفته می‌شوند و اغلب این امر سال‌ها پس از عفونت اتفاق می‌افتد.[۱۰]

داروی استنشاقی پالمیکورت نیز، ممکن است سرفه‌های شدید سل ریوی را به طور موقت کاهش دهد، ولی اگر درمان کامل نشود، داروها اثرگذاری خود را از دست می‌دهند.